Tijd voor weer een zomerse challenge. Alyson van Hazeltjes deed een oproep wie deze zomer mee wilden doen aan een patronen test tour.

De afspraak: je mag een pakketje patronen lenen van Hazeltjes (tegen een kleine borg). Je maakt de patronen en deelt je ervaringen. Als je klaar bent, stuur je de patronen terug naar Hazeltjes of naar de volgende deelnemer.

Daar voelde ik wel voor, dus gaf me op en werd ingeloot. Ik kreeg een anorak, een meisjesset met broek en tuniek en nog een leuke trui in lagen, ook voor een meisje.

De anorak, patroon Onion 20050, stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Hij was nog niet in mijn mandje gevallen tijdens het shoppen, dus dit was mijn kans. En mijn middelste was wel toe aan een nieuwe jas/trui.

Het patroon loopt van maat 104 tot 140 en is bedoeld voor geweven stoffen (niet rekbaar). Ik liet zoonlief kiezen, en die viel als een blok voor de Paapii cheetahs. Omdat ik die een beetje donker vond, combineerde ik hem met deze caramelkleurige sweat.

Op basis van de maten op het patroon maakte ik voor Philip breedtemaat 110 en lengte 122. Als je een patroon in rekbare stof maakt (zoals ik hier) dat oorspronkelijk voor geweven stof is, kun je altijd beter een wat kleinere maat maken. Ik koos 110 omdat die dan toch nog wat ruim zou vallen (het moet immers over zijn kleding kunnen), en 122 omdat dat nu zijn lengte is en hij dan hopelijk nog iets te lang zou zijn.

Een dingetje is wel dat de werkbeschrijving van de patronen in het Deens is. Nou heb ik al vaker Onion patronen gemaakt en meestal is dat niet zo erg. Google translate helpt. En ervaring met naaien ook.

Nou viel dat me bij dit patroon niet meteen mee. Ik had netjes alle patroondelen geknipt, met naadtoeslag. Maar de volgorde waarin ik de anorak in elkaar moest zetten, was me niet meteen duidelijk. Google translate bazelde wat over doppen en nietjes. Ik snapte er niets van.

Maar goed, toch maar alles door Google translate gegooid en aan de slag. Als ik het eenmaal voor me zie, dan begrijp ik de vertaling ook wel. Die nietjes bijvoorbeeld, dat betekende dat ik iets vast moest spelden.

Wat ik niet helemaal in de smiezen had, was dat ik een deelbare rits nodig had. Ik had blij geconstateerd dat ik twee korte ritsen in mijn voorraad had (werkelijk geen idee hoe ik daar aan kwam). Maar dat waren broekritsen en die kun je niet aan het einde losmaken. En dan kun je het beleg van de capuchon niet goed vastzetten. Het is maar dat je het weet. Uiteindelijk moest ik er dus toch een bestellen.

Al met al was het een leuk patroon om te maken. Het was een beetje slow-sewing. Niet alleen vanwege dat Deens, maar ook omdat mijn locker al weken in reparatie is en het op de naaimachine toch net iets langzamer gaat. Maar ik was er ook erg mee bezig dat ik het netjes wilde doen, een mooie reclame voor dit patroon.

Ik ben dan ook bijna overal heel tevreden over. Mijn enige commentaarpunt is dat de zak op het voorpand iets openstaat, of hij past net niet netjes onder de klep. Daar ga ik bij het volgende exemplaar even op letten. Want een volgende exemplaar komt er zeker!
Hij is er ook in volwassen maten, ontdekte ik. Eentje voor mij en eentje voor de oudste!