Geplaatst op 2 Reacties

De bakfietsjurk van mijn dromen

Op een dag word je wakker, kijk je om je heen en besef je dat je een bakfietsmoeder bent geworden. Of althans, dat overkwam mij. De kinderschare in de bakfiets en jijzelf in een gebloemd crossover jurkje aan het stuur. In mijn geval met een zelfgemaakt crossover bloemenjurkje. En daar kwam natuurlijk wel een dilemma, want een perfect patroon voor een crossoverjurkje voor de jongste spruit had ik nog niet kunnen vinden. En een beetje twinnen past dan wel in je bakfiets-reputatie.

Een niet te ingewikkeld jurkje, smal vallend, liefst ook een nep-crossover optie (dan kan tante Pollewop haar armpjes net iets minder goed door de halsopening naar buiten wurmen of een dwangbuis nadoen). En gewoon een leuke set aan opties.

Dat jurkje dat is er nu, en hij kan ook nog als t-shirt. Helemaal leuk! Het is de Permeo van Sofilantjes. Ik mocht meedoen aan het testen ervan en maakte er nu al vijf. En ik weet vrij zeker dat er nog meer zullen volgen. De dubbele crossover probeerde ik bijvoorbeeld nog niet. Wel al de crossover en de nep crossover met tailleband. Lange en korte mouw. Oh en ik maakte ook nog geen shirt, dat moet er ook van komen!

Wat ook fijn is, is dat je met de vele opties ook zelf kunt bepalen hoe veel tijd het maken mag kosten. Kies je de basis versie zonder strepen op de mouw en zonder tailleband, dan zit het jurkje echt in een wip in elkaar. De korte mouw is aangeknipt, dus voor de korte mouw versie scheelt dat ook een bak tijd. En heb je zin in mooie details dan kies je voor strepen en doorstikken.

Ik maakte er dus 5. De eerste twee kregen nog wat kleine patroonaanpassingen en daar heb ik geen mooie foto’s van gemaakt. Ze zijn wel heel leuk en Wtje gaat ze zeker dragen. De derde heeft lange mouwen, enkele crossover en tailleband. Die maakte ik met de Igellove van Lillestoff, een van mijn favoriete stoffen. Wtje heeft er al eerder een jurkje van gehad en het was heel leuk om nu een nieuwe te maken. De lange mouw maakte ik in uni korenblauw, net als de tailleband en de crossover.

Jurkje 4 is met een restant bloemenstof van een jurk die ik voor mezelf maakte. Permeo vreet niet enorm veel stof, dus ook als je nog een redelijk restje hebt liggen dan heb je goede kans dat je er een hele jurk van kunt maken-of een decente colorblock. Deze heeft geen tailleband. Wtje vindt het geweldig om een jurk te hebben in dezelfde stof als mama (de mijne is de damesversie van de Litore, ook van Sofilantjes), dus in die jurken zijn we het ultieme bakfietscliché. Dat de ene een ultieme zomerjurk is en de andere lange mouwen heeft, vergeet ik voor het gemak even.

Jurkje 5 heeft alvast korte mouwen met het oog op beter weer, en is met diezelfde reden nog iets te lang – je weet nooit hoe lang het duurt voor het warm genoeg is. Voor die jurk koos W de bruine beren van Elvelyckan Design. Grote broer Q speelde in een rugbyteam dat de Brown Bears heet dus bruine beren zijn de bom momenteel, dat is duidelijk. Voor de elegante touch koos ik voor uni fuchsia voor de details.

Dus: een lief, niet te ingewikkeld, jurkje met veel opties. En oh ja, hij heeft ook zakken. Dat is op het moment een Must Have in dit huishouden. Anders trekt mevrouw de prinses het niet aan (jammer van die prachtige jas die ik voor haar maakte, maar enfin).

Het het jurkje/shirt als geheel is beslist een aanrader. Kopen? Kijk op de site van Sofilantjes.
Tot en met zondag 9 februari in de sale.

Stoffen:
Jurk 3: Igellove van Lillestoff en Fabrilogy effen korenblauw (Studio Spatz heeft nog een klein stukje egels!), Fabrilogy via Hazeltjes
Jurk 4: Vintage in my heart bloemenstof (via via gekocht) en Fabrilogy fuchsia effen
Jurk 5: Elvelyckan bruine beren beschikbaar gesteld door Sew4Planet

Sew4 planet is een nieuwe (sinds afgelopen najaar) stoffenwinkel die duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan. En ze verkopen wollen stoffen, ook heel fijn. Duurzame winkels zijn er nooit genoeg! Zij sponsorden de Elvelyckan stof voor dit blog. Dank je wel!


Geplaatst op Geef een reactie

Negen geplande projecten

Als je op instagram zoekt naar #makenine2020 vind je lijstjes van allerlei mensen met de negen dingen die ze dit jaar willen maken. Naaien, breien, haken of nog iets anders. Het leek me leuk om daar eens aan mee te doen dus ik stelde mijn eigen Make Nine op.

Ik speelde een klein beetje vals, want van het Wilma & Wide vest wil ik er twee maken. Dus eigenlijk is het een MakeTen. Maar we zullen zien!

Ik nam me voor om een aantal jurken voor mezelf te naaien, waarvan de meeste van niet-rekbare stof om zo een beetje uit mijn tricot-comfortzone te komen.

Maar om te beginnen deed ik er lekker een in tricot, de Elisabeth Dress van Konfetti patterns. Ik viel op deze jurk vanwege de mooie hals, en omdat hij volgens de stoftabel te maken was uit slechts 1,5meter stof. Dat is weinig voor een jurk met lange mouwen.

Tijdens het knippen van de patroondelen was ik dus zo gefocust op het precies laten passen, dat ik niet zag dat ik twee patroondelen op de kop op de stof legde. Zucht. Dus nu zitten niet alle bloemetjes goed om- maar je moet goed kijken om het te zien. Ook al zit eentje ervan op een, erm, best prominente plek. Enfin.

Maar goed. Het paste dus inderdaad, ook als ik de patroondelen wel goed om gelegd zou hebben. De jurk was niet moeilijk te maken, in een avond zat hij in elkaar. En de Znok bloemenstof is prachtig en zoals altijd een plezier om mee te werken.

Het enige waar ik over twijfel is of hij flatteus is. Door de empire-waist en de rimpelrok er onder, heeft hij veel ruimte bij de buik. En aangezien ik wel veel heupen maar niet zo veel buik heb, lijk ik misschien bij de buik daardoor wat dikker dan ik ben. En omdat we geen goede passpiegel hebben en ik nog niet lang genoeg bij daglicht thuis was om wat foto’s te maken, laat dat zich nog raden. We zullen zien! In ieder geval vind ik hem aan een haakje aan de kast wel heel mooi 😉